جان به لب است عزيز من مرگ كنون كمين من               

از غم وهجرو انتظار جان ودلم كباب شد

 

تيغ شعاع صورتت عين چراغ آ سمان                                

شعله زد از منوري چشم جهان به خواب شد

 

آيت حُسن و دلبري هم تو شدي نصيب من                       

 موجب بهت و حيرتي بر همگان جواب شد

 

از لب قند وشكّرت آب گلاب مي شود
لب بگشاي نازنين قند دل من آ ب شد

 

 

رشته ي عمربي وفا گسست از فراق تو                       

 قطره ي موج سهمگين ازغم تو حباب شد

 

طوف و طوا ف قامتت عين تمتع است وبس

دل به فداي قامتت دعا چه مستجاب شد

 

چشم فلك نديده است ايوب چون تو منظري                    

يوسف مصر باستان نسب به آ ن جناب شد

  

نظرات شما عزیزان: